Ο Χορός του Δένδρου της Ζωής

... και το Δέντρο της Ζωής αναγεννάται από την λαμπυρίζουσα πνοή της Λίμνης

ÁRBOL DE LA LUNA (Φεγγαρόδενδρο) Μια ιτιά κρυστάλλινη, μια υδρόεσσα λεύκα, ένας ανεμοδαρμένος πίδακας φωτός, ένα δέντρο βαθύ που όμως χορεύει, το πέρασμα υδάτινης ροής που ελίσσεται, μακραίνει, αναποδίζει, αλλάζει κοίτη και πάντα εκβάλλει.... Μία πορεία γαλήνια άστρου, της Άνοιξης που δεν επείγει, νερό που με τα βλέφαρα κλεισμένα όλη τη νύχτα μαντικό αναβλύζει, μια ομόφωνη ροή κύμα το κύμα ώσπου να κρύψει η τρικυμία τα πάντα, μια πράσινη επικράτεια δίχως δύση όπως η λάμψη η άγρια των φτερούγων σαν ξεδιπλώνουν στ' ουρανού τη μέση...

Μία πορεία ανάμεσα απ' τις λόχμες των ημερών που θά 'ρθουν κι η μοιραία λάμψη της δυστυχίας σαν τραγούδι ενός πουλιού που απολιθώνει δάση και κείνες οι ευτυχίες απ' το μέλλον μες στα κλαδιά που ξεθωριάζουν, ώρες φωτός που ήδη πουλιά ραμφίζουν, οιωνοί που δραπετεύουν απ' τα χέρια... Μια παρουσία σαν έξαφνο τραγούδι, σαν άνεμος που τραγουδά στις φλόγες, δυο μάτια που τον κόσμο μετεωρίζουν μ' όλα τα πέλαγα και τα βουνά του, σώμα από φως που φίλτραρε ο αχάτης, μηροί από φως, κοιλιά από φως, οι κόλποι, οι φεγγαρόπετρες, ένα κορμί στο χρώμα του σύννεφου, στο χρώμα άλτριας νύχτας, η ώρα σπινθηρίζει, παίρνει σώμα, είναι ορατός στο σώμα σου ήδη ο κόσμος, διάφανος μες στη διαφάνειά σου...

Οctavio Lozano Paz

Σημαντικές πληροφορίες

1. Το αρχικό ποιήμα ονομάζεται "Ηλιόπετρα" και είναι από μετάφραση-απόδοση από το ομώνυμο βιβλίο του ΟΚΤΑΒΙΟ ΠΑΣ από τον Κώστα Κουτσουρέλη. Ιεροσυλία το ξέρω, αλλά του άλλαξα μερικές λέξεις και τον τίτλο !!!

2. Η εκπληκτική μουσική είναι της Ελένης Καραϊνδρου από την ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου το "Μετέωρο Βήμα του Πελαργού"(1991) με τίτλο "Refugee's theme"

Ἀμφίσημη τοῦ θαύματος

Ἀμφίσημη τοῦ θαύματος

Ἐσύ Ὁ ἀντίλαλος αἰθρίας στὴν καταιγίδα τῆς μνήμης Ἡ πραγμάτωση τῶν μυστικῶν ἐπιθυμιῶν Τὸ αἰφνίδιο παρὸν στὴν ἀπουσία τῶν ἡμερῶν

Εἶσαι Ὁ θανάσιμος τραυματισμὸς τῆς προσμονῆς Ἡ πλεύση ἀντίθετα στὴ ροὴ τῆς γαλήνης

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΛΙΑΣ

"Σκοτεινή Θάλασσα της Πόρτας μου"

* Η μουσική επένδυση της ανάρτησης είναι το ομώνυμο κομμάτι από το LP "Morning Passages" του Philip Glass

Ύμνοι στην Νύχτα

"Hymnen an die Nacht"

Άλλοτε που έχυνα δάκρυα πικρά, που η ελπίδα μου έλιωνε, αναλυμένη μέσα στον πόνο κι εγώ στεκόμουν μόνος στο ξερό ύψωμα που έκρυβε σε στενό σκοτεινό χώρο την μορφή της ζωής μου. Μόνος όπως κανείς δεν υπήρξε μόνος. Κυνηγημένος από φόβο ανείπωτο. Αδύναμος, σκέψη μοναχά της αθλιότητας. Όπως κοιτούσα γύρω για βοήθεια, μπροστά δεν μπορούσα και ούτε πίσω, και κρεμόμουνα με άπειρη νοσταλγία στην ζωή που έφευγε, που έσβηνε...

Εκεί ήρθε από το γαλανό μακρινό, από τα ύψη της παλιάς μου ευδαιμονίας ένα δέος λυκαυγούς, και με μιας κόπηκε ο λώρος της γέννας, τα δεσμά του φωτός. Μακριά έφυγε η γήινη μεγαλοπρέπεια και η λύπη μου μαζί της, η μελαγχολία χύθηκε σε νέο ανεξιχνίαστο κόσμο. Εσύ ενθουσιασμέ της νύχτας, ελαφρέ ύπνε του ουρανού με εκάλυψες. Η περιοχή ανέβηκε απαλά ψηλότερα: πάνω από τον τόπο αιωρείτο το απελευθερωμένο, νεογέννητο πνεύμα μου.

Το ύψωμα έγινε σύννεφο σκόνης. Μέσα από τα νέφη είδα εκστατικά τα χαρακτηριστικά της αγαπημένης. Στα μάτια της αναπαυόταν η αιωνιότητα. 'Επιασα τα χέρια της και τα δάκρυα έγιναν δεσμός, σπινθηροβόλος και αρραγής. Χιλιετηρίδες τραβούσαν, χάνονταν στα βάθη σαν καταιγίδες.

Στον λαιμό της έκλαψα γοητευμένα δάκρυα για την καινούργια ζωή. Ήταν το πρώτο μοναδικό όνειρο. Και μόνο από τότε νιώθω αιώνια αμετάβλητη πίστη στον ουρανό της νύχτας και στο φως του, την αγαπημένη.

Georg Philipp Friedrich Freiherr von Hardenberg

N  o v a l  i s

* Η Μουσική επένδυση είναι το τρίτο κατά σειρά ορχηστρικό κομμάτι απο τους "15 Εσπερινούς"(1964) του Μάνου Χατζιδάκι με τον τίτλο "Νυχτερινός Περίπατος" . Είναι η νεώτερη ελιτίστικη παραλλαγή του τραγουδιού που ηχογραφήθηκε ως "Ερημιά" για το soundtrack της ταινίας "Ποτέ την Κυριακή" (1960) του Ζυλ Ντασσέν.

Επιτύμβιο

Απόσπασμα από την Τραγωδία " Ιφιγένεια έν Ταύροις " του Ευριπίδη. Η Μετάφραση είναι δικιά μου γιαυτό δείξτε επιείκεια !!

" ὦ πάτερ, νυμφεύομαι νυμφεύματ᾽ αἰσχρὰ πρὸς σέθεν· μήτηρ δ᾽ ἐμὲ σέθεν κατακτείνοντος Ἀργεῖαί τε νῦν ὑμνοῦσιν ὑμεναίοισιν, αὐλεῖται δὲ πᾶν μέλαθρον· ἡμεῖς δ᾽ ὀλλύμεσθα πρὸς σέθεν. Ἅιδης Ἀχιλλεὺς ἦν ἄρ᾽, οὐχ ὁ Πηλέως, ὅν μοι προσείσας πόσιν, ἐν ἁρμάτων ὄχοις ἐς αἱματηρὸν γάμον ἐπόρθμευσας δόλῳ."

" Ά πατέρα μου !! Με φριχτή παντρειά με κάνεις νύφη. Την ώρα που εσύ με σφάζεις, η μάνα μου και οι Αργείτισσες του γάμου λέν΄ τραγούδια και το παλάτι αντιλαλεί απ΄των αυλών τους ήχους. Κι έγω απ΄το δικό σου χάνομαι χέρι. Με άμαξα μ΄έσυρες σε ματωμένο γάμο, αφού με δόλο παρουσίασες τον Αχιλλέα σαν άνδρα μου, και τον έκανες από γίο του Πηλέα, γιο του Άδη."

Σύνθεση της Ελένης Καραίνδρου που αποτελεί το Κεντρικό Μουσικό Θέμα της Ταινίας " Μία αιωνιότητα και μία μέρα " (1998) του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.

"Η Αυτοκτονία" - Άγγελος Σικελιανός

Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ Ανεπίληπτα επήρε το μαχαίρι… Κι ήτανε η ψυχή του την ώρα εκείνη ολάσπρο περιστέρι. Κι όπως κυλά από τʼ άδυτα του αδύτου των ουρανών μες στη νυχτιά ένʼ αστέρι. ή, ως πέφτει ανθός μηλιάς με πράο αγέρι, έτσι απʼ τα στήθια πέταξε η πνοή του. Χαμένοι τέτοιοι θάνατοι δεν πάνε. Γιατί μονάχα εκείνοι πʼ αγαπάνε τη ζωή στη μυστική της πρώτη αξία μπορούν και να θερίσουνε μονάχοι της ύπαρξής τους το μεγάλο αστάχυ που γέρνει πια, με θείαν αταραξία! Άγγελος Σικελιανός Η αυτοκτονία του Ατζεσιβάνο, μαθητή του Βούδα Ludwig Van Beethoven - "Fur Elise"

"Δεν Ζητώ"....παρά μόνο δυο λέξεις

	ΔΕΝ ΖΗΤΩ Δεν ζητώ παρά μόνο δυο λέξεις, μοναχά απ’ τα δικά σου τα χείλη. Δεν ζητώ παρά μόνο δυο λέξεις, σαν αυτές π’ ανταλλάσσουν δυο φίλοι. Δεν ζητώ να μου πεις «Σ’ αγαπώ» Δεν ζητώ να μου πεις «Σε λατρεύω» Δεν ζητώ να μου πεις «Σε ποθώ» Δεν ζητώ να μου πεις «Σε πιστεύω». Δεν ζητώ παρά μόνο δυο λέξεις, μοναχά απ’ τα δικά σου τα χείλη. Δεν ζητώ παρά μόνο δυο λέξεις, σαν αυτές π’ ανταλλάσσουν δυο φίλοι.
	"The Silence of the Lambs" (1991) Μουσική: Howard Shore

Τι κάνει η Μαμά απόψε;